Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008

GREECELAND μια ταινία στη "Ζώνη του Λυκόφωτος"



Κάπως έτσι άρχιζαν οι ιστορίες μυστηρίου και παράδοξου στα απρόμαυρα 50ς:

Ένας περαστικός συναντάει μπροστά του ένα λουνα παρκ ή ένα σινεμά που δεν είχε προσέξει πως υπήρχε ενώ πέρασε πολλές φορές από το ίδιο σημείο στο παρελθόν...

Κάτι τέτοιο μπορεί να είναι και η GREECELAND. Ενα μέρος που εμφανίζεται ξαφνικά κάθε 20-30 χρόνια . Ενα λουνα πάρκ μυστηρίου, που κάποιοι περαστικοί ζουν την προσωπική τους παράδοξη περιπέτεια ενώ αγνοούν σαν κλασικοί ήρωες 50ς μυστηρίου την προειδοποίηση για το τι θα τους συμβεί ...

ΣΚΗΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ GREECELAND©

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2008

GREECELAND. Mια ταινία για "Το τραίνο του μυστηρίου"


1980. ενώ κάποιος αερογράφος χρωματίζει το τεράστιο πορτραίτο της Μέριλιν έξω από ένα φαστφουντάδικο για να προσελκύσει πελάτες κάπου στο L A, πολύ μακριά στην άλλη άκρη του ωκεανού στην Ελλάδα φτάνει ένα μυστήριο τραίνο, «το τραίνο της αλλαγής» .Μέχρι τότε τέτοιου είδους τραίνα μόνο έφευγαν κουβαλώντας
Χιλιάδες μετανάστες για να βρουν ένα καλύτερο μέλλον στο εξωτερικό.
Αυτό το τραίνο όμως ερχόταν και κουβαλούσε στις αποσκευές του το Αμερικανικό όνειρο. Αυτό της δεκαετίας του 50 ή έστω το ριβαιβαλ αυτού της δεκαετίας του 80
Ξαφνικά δεν χρειαζόταν να φύγεις για την Αμερική, γιατί η Αμερική είχε έρθει σε σένα. Αν υπήρξες παιδί στην Ελλάδα της δεκαετίας του 80 δεν αναρωτήθηκες ιδιαίτερα πως είναι η Αμερική από κοντά όπως οι γονείς σου γιατί την είχες μπροστά σου.
Φαστ φουντ, αυτοκινητα και μηχανές, ντίσκο, τηλεοραση, διαφημιστικά σποτ, ιδιωτική ραδιοφωνία, πολυκαταστήματα και εμπορικά κέντρα, ηλεκτρονικά παιχνίδια, μουσικές σκηνές , κάμπινγκ, βίντεο κλαμπ, ζωγραφιές του Μποκαρντ, της Μονρο, του Ελβις στα μπάρ και τα λούνα παρκ και βέβαια για πρώτη φορά ελεύθερο το Ροκ&Ρολ. Μέχρι εδώ όλα καλά.. Μια μικρή χώρα που εξαρτάται πολιτικά και οικονομικά από μια Υπερδύναμη εκείνη την εποχή είναι πολύ φυσικό να της μοιάζει στον τρόπο ζωής.
Υπάρχει μια λεπτομέρεια όμως που μεταμορφώνει αυτή τη χώρα από κάπως τριτοκοσμικό υπαίθριο πανηγύρι με ηλιόλουστες παραλίες σε «Ζώνη του Λυκόφωτος»( Αμερικανική τηλεοπτική σειρά μυστηρίου του 50).
Γιατί το «τραίνο της Αλλαγής» ήταν το πολιτικό σλόγκαν του ΠΑΣΟΚ, του πρώτου σοσιαλιστικού κόματος στην ιστορία της Ελλάδας που σχημάτισε κυβέρνηση με την υπόσχεση να ελευθερώσει τη χώρα από τα Δυτικά δεσμά. Κάπως έτσι ξεκινάει η περιπλάνηση στο δεύτερο μέρος της ταινίας GREECELAND. Μαι περιπλάνηση που θυμίζει ΄Β movie του 50
Λέξεις κλειδιά: Νοσταλγία, εφηβεία, επανάσταση, αναβίωση, ROCK&ROLL ...
( συνεχίζεται)

ΣΚΗΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ "GREECELAND"

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2008

GREECELAND + NOΣΤΑΛΓΙΑ INC.

Από τη γέννηση του το 1954 μέχρι το θάνατο του Έλβις το 77 το ροκ&ρολ έκανε αρκετούς κύκλους. Δυο δεκαετίες και βαλε γεμάτες πολιτικές και πολιτισμικές επαναστάσεις, ταραχές αλλά και δημιουργία. Ο Δυτικός κόσμος έζησε έντονα σ’αυτές τις δυο δεκαετίες , τόσο έντονα ώστε δεν έχει γίνει ακόμα κατανοητό αν το σύστημα χρησιμοποίησε το ροκ&ρολ για να χειραγωγήσει τη νεολαία ή αν η νεολαία χρησιμοποίησε το ροκ&ρολ για να αλλάξει το σύστημα. Το σίγουρο είναι πως στις αρχές του 80 η Αμερική, κυρίαρχο δείγμα του Δυτικού τρόπου ζωής, μοιάζει πολύ στην Αμερική του 50.
Πολιτικά πυροδοτείται ξανά ο Ψυχρός πόλεμος και ο Ρεπουμπλικανισμός ,όπως και τότε επί Μακαρθυ, προσφέρεται ως σωτήρας και προστάτης του έθνους, η νεολαία ξαναγυρίζει στις τροπικές παραλίες λουσμένη στο αντηλιακό τρώγοντας χάμπουργκερ .Ναι , οι βετζετεριαν χίπις και γιπις δεν είναι πια στη μόδα.
Μετονομάζονται σε γιάπης και τα χρηματιστήρια γεμίζουν με νεαρούς κυνηγούς του Νέου Αμερικανικού Ονείρου. Ο στόχος και πάλι είναι η επιτυχία.
Τα νέα fifties.
To σύστημα χρειάζεται σύμβολα που τα ανασύρει από το παρελθόν.
Αν και είναι νωπές ακόμα οι εικόνες από τον υπέρβαρο Έλβις που χάνει τα λόγια του στη σκηνή λίγο πριν πεθάνει, τον Ελβις του Λας Βέγκας, κάτι σαν τα « μπουζούκια» εδώ στην Ελλάδα, η ευκαιρία δεν θα αφεθεί στην τύχη της.
Ξαφνικά ο Βασιλιάς επιστρέφει από τον τάφο και είναι ξανά νέος, όμορφος και επαναστάτης.
Αυτή η εικόνα του νεαρού Ελβις που κουνιέται προκλητικά πάνω στη σκηνή , ήταν ξεχασμένη ή και άγνωστη στους περισσότερους. Το ότι σήμερα μας είναι πια τόσο οικεία είναι αποτέλεσμα του μάρκετινγκ εκείνων των πρώτων ημερών του 80. Τα πρώτα αφιερώματα και τη πρώτη βιογραφική ταινία για τον Βασιλιά ακλουθούν ταινίες για τον Μπαντυ Χολυ για τον Ριτσι Βαλενς για τον Τζερυ Λι Λουις, ενώ ταινίες σαν το « Μπακ του δε φιουτσερ» όπου ο ήρωας γυρίζει πίσω στα φιφτις και συναντά τους εφήβους γονείς του μαθαίνοντας για τις παλιές καλές αξίες, είναι χαρακτηριστική ενός πλήθους ταινιών για TEENAGERS , με θεματολογία ανάλογη των αντίστοιχων ταινιών που φτιάχτηκαν για τους εφήβους της Αμερικής του 50. Η Αμερική όπως και τότε είναι πάλι έφηβη
Όπως είναι φυσικό η μουσική ακλουθεί ανάλογη “μπακ του δε φιουτσερ” πορεία με πλήθος αντικειμένων μεμοραμπιλιας.
Και ενώ κάποιος αερογράφος χρωματίζει το τεράστιο πορτραίτο της Μέριλιν έξω από ένα φαστφουντάδικο για να προσελκύσει πελάτες κάπου στο L A, πολύ μακριά στην άλλη άκρη του ωκεανού … (συνεχίζεται)

ΣΚΗΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ "GREECELAND"©

Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2008

GREECELAND: Μια ταινια για το "Τι" είναι rock & roll ή ... τι δεν είναι.

(Πριν αρχίσεις να διαβάζεις δες αυτό το απόσπασμα)

ΣΚΗΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ: '' GREECELAND"©

Όποιος κατάλαβε το μικρό αυτό απόσπασμα παρόλη την απουσία narration ίσως τελικά και να μη χρειαστεί να διαβάσει αυτό το κείμενο.
Για αυτούς που δεν κατάλαβαν λοιπόν.
Μέσα στα πολλά που έχουν κατά καιρούς ακουστεί για το Ροκ & Ρολ κάποιος είπε ( νομίζω ο Παπακωνσταντίνου) ότι « ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΡΟΚ, ΚΙ ΟΠΟΙΟΣ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΡΟΚ, ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΡΟΚ…»
Κι΄όμως. Όποιος είναι τελικά ροκ και δεν ξέρει τι είναι Ροκ & Ρολ απλά δεν ξέρει τον εαυτό του. Αγνοεί κατά ένα τρόπο βασικά κομμάτια συμπεριφοράς απέναντι σε θέματα αισθητικά, κοινωνικά και πολιτικά.
Αν λοιπόν φράσεις όπως: «‘Όποιος ξέρει τι είναι ροκ, δεν είναι ροκ …» κλπ, υπάρχουν για να αποφεύγεται μια απάντηση στα παραπάνω δεν θα πρέπει να λέγονται.
Γιατί το Ροκ & Ρολ φτιάχτηκε ως απάντηση-αντιπρόταση- απέναντι στους θεσμούς που επέβαλε η μεταπολεμική Αμερικάνικη κοινωνία .
Τότε στα Φίφτις. Γιατί το 1950 η Αμερική επινόησε τα FIFTIES. To Νέο ,γεμάτο χρώμα, πολυαιθυλένιο, σάρκα και κέτσαπ Θεού, Αμερικάνικο Όνειρο.
Μια απάντηση από παιδιά, μέρος αυτής της κοινωνίας, το γνωστό BABY BOOM, αφού από το 1946 μέχρι το 1964 γεννήθηκαν μόνο στην Αμερική 90.000.000 μωρά, που χρησιμοποίησαν το σύστημα που φτιάχτηκε για αυτά όχι με κάποιο σχέδιο επανάστασης και συνομωσίας αλλά με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που τα παιδιά καταστρέφουν τα παιχνίδια που μόλις τους έκαναν δώρο μόνο και μόνο για να δουν τι θα γίνει μετά. Για το πείραμα. Και ίσως ποτέ καμιά άλλη επανάσταση δεν ξεκίνησε τόσο αστεία και τυχαία, όσο αυτή που ξέσπασε ένα απόγευμα του 1954 σε κάποιο σκονισμένο στούντιο ηχογραφήσεων στο Μέμφις αυτό της εταιρίας SUN
O Λένιν ή Αδόλφος ή Σπάρτακος ή Μπολίβαρ αυτής της «επανάστασης» ήταν ένας φορτηγατζής ( παιδί ακόμα ) που τον προόριζαν για ηλεκτρολόγο, ο Ελβις. Το Μανιφέστο της

λίγοι μόνο στίχοι (κάτι σαν " Τhat's all right, mama ... that's all right ... That's all right ... ") με ρίζες βαθειά χωμένες στις λάσπες του αμερικανικού Νότου, εκεί που γεννήθηκε ο Ελβις .
Η ταινία λοιπόν προσπαθεί να δώσει μια αυθαίρετη εκδοχή των σκέψεων που επικρατούσαν στο κεφάλι του Πρισλει την ώρα που με παιδική αφέλεια και περιέργεια ανακάτεψε τη λευκή και μαύρη μουσική σπάζοντας τους μέχρι τότε φυλετικούς διαχωρισμούς , αλλάζοντας έτσι τη ροη της παγκόσμιας μουσικής.
Η εξήγηση είναι αυθαίρετη αλλά απλή.
Ο Ελβις γεννήθηκε την εποχή του μεγάλου Κραχ όταν λευκοί και μαύροι στον Νότο , περιοχή που πλήρωσε ακριβά το τίμημα της οικονομικής ύφεσης, τραγουδούν στις προσευχές τους για ένα τραίνο που θα τους πάρει μακριά από τη μιζέρια.
Ό Ελβις δεν ξέχασε ποτέ αυτό το γρήγορο τραίνο που έτσι αυθόρμητα το περνά μέσα στη μουσική του μαζί με το ταλέντο και τη δίψα του για ζωή. Αυτό είναι όλο.
Και μάλλον δεν είναι τυχαίο πως ένα από τα πρώτα εκείνα τραγούδια που γέννησαν αυτό που σήμερα ονομάζουμε rock& roll είναι και το ΜΥSTERY TRAIN το τελευταίο τραγούδι
που ηχογράφησε για τη SUN . Το τελευταίο «ελεύθερο» τραγούδι του Ελβις Πρισλει. Ύστερα ανέλαβαν οι μεγάλες εταιρίες.

Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Λιγότερο παιδική.

( συνεχίζεται ...)

Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008

G R E E C E L A N D . MIA TAINIA OXI ΓΙΑ ΤΟΝ ELVIS ( συνέχεια )


  • Η ταινία "GREECELAND" είναι ένα σκωπτικό και κάπως πικρό σχόλιο για την προσπάθεια μιάς γενιάς, στην Ελλάδα του 1980, να κατανοήσει και να ζήσει με καθυστέρηση 30 χρόνων το Αμερικάνικο όνειρο του 50
  • Τα γυρίσματα ξεκίνησαν τον Σεπτέμβρη του 2005 με ερασιτεχνική κάμερα.
  • Ολοκληρώθηκαν το καλοκαίρι του 2007. Σχεδόν κανένα από εκείνα τα πρωτα πλάνα δεν χρησιμοποιήθηκε τελικά στο μοντάζ.
  • Εμφανίζονται οι: Γιάννης Γιοκαρίνης, Τάσος Καρατζής, Δάμης Μουλαγιάννης, Μάνος Κουβάκης, Ροδούλα Καγγελάρη στους βασικούς ρόλους αυτού του (ας πούμε) "δραματοποιημένου" ντοκυμαντέρ
  • Αυτό που ενώνει τις ιστορίες τους είναι η αγάπη τους για το ROCK&ROLL αλλά ταυτόχρονα είναι και το στοιχείο που τους χωρίζει αφού η αντίληψη τους για το "τι είναι ροκ&ρολ" είναι διαφορετική.
    "Γκρίσλαντ " λοιπόν ένα ντοκυμαντέρ όχι για τον Ελβις αλλά για το ροκ&ρολ
  • Συμετεχουν επίσης οι: Ηρακλής Σιδερίδης, Νατασα Μωησόγλου, Γιώργος Περουκανέας, Λάκης Παπαδόπουλος, The Rockets κ.α. (συνεχίζεται)


    ΣΚΗΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ "GREECELAND"©

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2008

G R E E C E L A N D ( Μια ταινία ... όχι για τον Εlvis )

Ο Έλβις βρίσκεται νεκρός στην Graceland το σπίτι σύμβολο του αμερικάνικου ονείρου τον Αυγουστο του 77 ξεχασμένος από τη χρυσή γενιά των 50'ς.
Η Αμερική αποφασίζει να εξάγει το μύθο του
και τότε είναι που εμφανίζεται για πρώτη φορά το φαινόμενο Γκρε'ί'σλαντ.
Στο παγκόσμιο μάρκετινκγ σημαίνει
" Παίρνω έναν νεκρό καλλιτέχνη, τον κόβω και τον ράβω σε μπλουζάκια, μανταλάκια, κούπες, κάλτσες, σχολικές
τσάντες κλπ κλπ κλπ ...
Και μετά?
Και μετά ήρθαν τα φίφτις ξανά. Στις αρχές της δεκαετίας του 80.
Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, πολύ μακριά από το Μέμφις , μια μικρή χώρα γνωστή στους τουριστικούς οδηγούς της εποχής και ως "Γκρίς" ζει το "Αμερικάνικο όνειρο" με καθυστέρηση 30 χρόνων (΄από αυτό που ζούσαν οι Αμερικάνοι και ο Ελβις τη δεκαετία του 50) .
Μετατρέπεται σε ένα τεράστιο φάστ φουντ και τα'ι'ζει τις στερημένες γενιές της με Νοσταλγία άλλων εποχών. Για εποχές που μόνο ακουστά ειχαν οι κάτοικοι της ηλιόλουστης αυτής μικρής χώρας.
Να νοσταλγείς λοιπόν κάτι που δέν έζησες ποτέ.
Κάτι που δεν άκουσες ποτέ...( συνεχίζεται )

ΣΚΗΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ "GREECELAND"©